De aard van mijn werk.
 
Recent werk ik  aan een project van houtskool tekeningen, fotografie en film. Ik heb dit project “the island” genoemd.
 
Een verlaten tropisch eiland. Een setting welke utopisch is. Het idee van paradijs op aarde is terug te voeren is naar de bijbel; het hof van Eden was de lusthof voor de val - de zonde van de mens.
 
(Onbewoonde) tropische eilanden zijn bijzonder wenselijke plekken. Ze zijn het cliché beeld van hoe het paradijs eruit zou moeten zien. Hier ben je gelukkig en is alles goed. Maar bestaat het paradijs echt ? Hoe kunnen we weten dat het paradijs op aarde geen fantasie is, maar realiteit ?
 
Mijn recente werk onderzoekt het idee van paradijs, onschuld en utopia.
 
In de video, de foto’s en de serie tekeningen op groot formaat zien we een serie werken geinspireerd door jeugd fantasieën over onbewoonde eilanden, avonturen films en de desillusie van het volwassen worden. Ogenschijnlijk paradijs en dystopia. Schoonheid en verval. Tropicalia. Wat is echt is en wat is nep.
 
Video ‘the island’ (in progress)
 
In de video "the island' speel ik met het idee aangespoeld te zijn op een onbewoond eiland. De camera als zijnde de ogen van de 'castaway', ontdek ik het eiland. Door middel van door mij gesproken teksten uit Lord of the Flies & Pincher Martin (William Golding),  , Robinson Crusoe (Daniel Defoe), en the Blue lagoon (Henry de Vere Stacpoole), neem ik de kijker mee in een wereld welke van verloren, naar hoopvol, naar twijfel, naar desillusie gaat.  Uiteindelijk blijkt werkelijk alles niet waar en niet wat het is. 
Eigenlijk is de hele film een hallucinatie, een ingebeelde beleving van een obsessieve persoonlijkheid. 
 
“De geschiedenis van de utopische poging, is de geschiedenis van mislukking.” (quote Marina Benjamin)
 
Statement houtskool tekeningen en grafiek tot 2015;

‘Verhalen met een voorspelbaar en happy end zijn doorgaans stomvervelend.’

Frances Alleblas' werk bestaat uit houtskool, potlood, aquarel tekeningen en (mono-)prints van uiteenlopende afmetingen. De tekeningen hebben een figuratieve sfeer en laten een wereld zien, waarin vaak onverwachte onderlinge verbanden confronteren met onduidelijke gevoelens die een zekere verwarring oproepen. De  verfijnde tekeningen hebben een verontrustende, droomachtige kwaliteit.

Alleblas' werk is niet zozeer beinvloed door de kunst historische context, maar is eerder een reactie op de menselijke ervaring in de ruime zin van het woord; de relatie tussen culturen onderling en de relatie tussen het zelf en het andere. De protagonisten, mens of dier, zijn raadselachtig en ongrijpbaar en lijken verzonken in een geheel andere wereld.

De kunstenaar laat zich in haar werk inspireren door persoonlijke ervaringen, verschillende culturen, antropologie, mythologie, literatuur en fotografie.

Het uiteindelijke beeld is niet de uitwerking van een van te voren bedacht idee, maar wordt mede bepaald door het proces wat het tekenen zelf inhoudt. De beslissingen die in het werk genomen worden, zijn gerelateerd aan de logica die de samenhang tussen kool, beeld en verhaal samenbindt. Meerdere perspectieven, verhoudingen, afstanden en tekenstijlen worden gehanteerd binnen een tekening. Compositie en materiaalgebruik spelen dus een grote rol in de uiteindelijke betekenis. De kwaliteit van de tekening als zodanig is gelijk aan het onderwerp of de voorstelling.

De tekeningen proberen de vervoering te documenteren; als document bewaren ze de herinnering aan een voortdurend verlangen.


In het recente werk van Frances is het figuratieve losgelaten en is daarbij de lijn vrij de gedachten te volgen. Dit is te zien in haar werk van 2016- The Old man and the Sea series. Dit werk houdt nauw verband met haar videos van hetzelfde jaar; 'Horsebath' en 'I could just drift, he thought, and sleep'.